Thursday, October 3, 2013

သိမ္ငယ္ခ်စ္



အဲဒီ့အေၾကာင္းေတြးလိုက္တုိင္း
ရင္ေတြ တဒိုင္းဒိုင္းခုန္တယ္ ...

အယံုလြယ္တဲ့စိတ္ဟာ
ကိုယ္မကၽြမ္းက်င္တဲ့ဘာသာရပ္အသစ္ေပါ့ ...

သူကေတာ့ မသိေပမယ့္
ျငိေနတဲ့ ႏွလံုးသားအေႏွာင္အဖြဲ႕မွာ
နာက်င္စရာေတြကို သာယာေနတတ္ခဲ့ျပီ …

သူဘယ္ေတာ့မွ မသိႏိုင္လည္း
ရင္ထဲက တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာယအရွံဳးကုိ
ႏွဳတ္ခမ္းတြန္႔ရံု ႏွစ္သိမ့္အျပံဳးနဲ႔
ဘယ္သူမွမသိေအာင္ ဖံုးကြယ္တတ္ခဲ့ျပီ …

ရယ္ေမာစရာေတြဆီက ေျပးထြက္
သြက္လက္သက္၀င္မွဳေတြ မသိမသာတံု႔ေႏွး
အရိုးရွင္းဆံုးဘ၀ဟာ ခက္ခဲေမာပန္းလာ
ေလွ်ာက္ေနတဲ့လမ္းဟာ အလိုလိုေနရင္းေကြ႕ေကာက္သြားတဲ့ျမစ္ …

ဒီလိုမ်ိဳးပဲေပါ့ …
တစ္ဖက္သတ္အခ်စ္ဟာ
အဆိုးရြားဆံုးေသရာပါဒဏ္ရာဆိုမွေတာ့ …
အေရာင္မေတာက္ပႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေဒသမွာ
အခ်စ္ ဆိုတာ လူရာသိပ္မ၀င္ႏိုင္တဲ့ခံစားခ်က္ပဲ …
တိတ္တိတ္ကေလး မ်က္ရည္၀ဲေနရံုကလြဲျပီး …
-------------------------

စိုးသူရ
(4-10-2013)






No comments:

Post a Comment