အရြက္ေတြရွိလွ်က္နဲ႕
အရိပ္မေပးႏိုင္ခဲ့သူပါ ...
ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့
လြတ္လပ္မွဳနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္
တစ္ေန႔တစ္ခါ ေရငတ္ပါတယ္ ...
နံနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ရဲ႕
လတ္ဆတ္မွဳနဲ႕
ငွက္ကေလးေတြရဲ႕
ေတးသီသံနဲ႕
ကဗ်ာဆန္ခြင့္မရွိတဲ့
ေန႔ရက္ေတြမွာ
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြ
ေလ ေလေနတတ္တယ္ ...
ခ်ဳပ္ျခယ္ထားတဲ့
ရွင္သန္ခြင့္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ
အသက္ကို မရဲတရဲရွဴ
...
ရင္ထဲက အပူကို
လူေတြမသိေအာင္ဖံုး ...
ရာႏွဳန္းျပည့္လြတ္လပ္မွဳ
ဆိုတဲ့ စကားစုကိုသာ
အႏုပညာဆန္ဆန္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရင္း
ျပတင္းတံခါးဆီ
ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္ ...
.........................................................
စိုးသူရ
No comments:
Post a Comment