တခ်ိဳ႕အေတြးေတြက
ေဆးျခယ္လည္း မလွႏိုင္ေတာ့
ဒီလိုပဲ ေဘးဖယ္ထားလိုက္ရတယ္ ...
လူေတြအမ်ားၾကီးအလယ္မွာ
ကိုယ္ဟာ အလိုလိုေနရင္းတစ္ေယာက္ထဲ
ဒါေပမယ့္ ...
ဘယ္ေတာ့မွ မ်က္ရည္မ၀ဲတဲ့ သင္းကြဲငွက္ ...
ဒီလိုနဲ႔ ...
ေလာကဓံကို ဒီထက္ပိုျပီး မၾကည္ျဖဴႏိုင္ေတာ့ဘူး ...
အခ်စ္ကို ဒီထက္ပိုုျပီး မပူေဇာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ...
ေ၀ဒနာေတြကိုလည္း ဒီထက္ပိုျပီး မခင္တြယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ...
ဒီေလာက္ အေရာင္ေတြ အမ်ားၾကီးစံုေနတဲ့
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္မွာ
ကိုယ္ဟာ ဘာအေရာင္မွမလင္းလက္ႏိုင္တဲ့ ၾကယ္ ...
ေတြးမိတယ္ ဒီလိုပဲ ...
အထီးက်န္တဲ့ ခံစားခ်က္ဆိုတာ
ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးမွာ ေခတ္စားေနတဲ့ဖက္ရွင္လား ...
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးတစ္ခါေလာက္ ရယ္ေမာပါရေစ
ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ကေလး မေၾကြခင္ ...
Soe Thu Ra
(24-10-2013)
No comments:
Post a Comment