အခ်စ္ဟာ အေ၀းကၾကယ္

ေမ့မရတဲ့အခါ

ဦးေခါင္းကို အသာအယာခါယမ္း

မင္းထြက္သြားတဲ့ လမ္းကေလးဆီေငးၾကည့္ေနရံု ...

ရင္ခုန္လိွဳက္ေမာမွဳဆိုတဲ့ ေဒသမွာ

ေနာက္တစ္ခါ ေျခခ်ခြင့္မရေတာ့သူ

ကုိယ္ဟာ အျမဲ ဒုတိယလူပါ ...

ရြာမယ္မွန္းသိသိနဲ႔

ျပတင္းတံခါးကိုပိတ္ဖို႔ ေမ့ေနခဲ့တဲ့အခါ

အလြမ္းေတြနဲ႔ ရႊဲရႊဲစိုသြားတယ္ ...

အခ်စ္က တနယ္တေက်းသီခ်င္းဆိုေတာ့

ကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲ မိုးအလင္းဆိုခဲ့ရတာမ်ားျပီ ...

နာရီစကၠန္႔သံ တစ္ခ်က္အေရြ႕

မ်က္၀န္းထဲေ၀့လာတဲ့ ေငြ႕ရည္ကိုသုတ္

ပတ္စ္ပို႔ပံုအေဟာင္းေလးကို ထုတ္ၾကည့္

ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ သက္ျပင္းတစ္ရွိဳက္

ေရာင္နီကို ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ

ကုိယ့္အေတြးေတြဟာ ေမွာင္မိုက္ေနေလရဲ႕ ...

...........................................................

စိုးသူရ

(23-2-2013)